afl. 3 - Bloody Mary

Op de ring van Maastricht is nog wat verkeer, maar zodra Anna die achter zich laat, strekt de snelweg zich leeg voor haar uit en drukt ze het gaspedaal diep in. Raaf ligt op de achterbank te slapen. De ruitenwissers slaan heen en weer, de radio speelt nostalgische nachtmuziek. Langzaam komt Anna’s hartslag wat tot bedaren.

Toen Raaf voor het restaurant in elkaar zakte, was ze meteen naar binnen gerend voor hulp. Samen met een paar obers had ze hem, half bij zinnen, de hal in geleid en op het tapijt gelegd. Tussen de natafelende gasten bleek een arts te zitten, die hem onderzocht en hem vroeg waar hij precies last van had en hoe lang hij zich al beroerd voelde. Raaf nam wat slokken water en antwoordde de man redelijk helder. Anna stond er schuldig bij. Het was geen moment bij haar opgekomen dat het menens was, ze had Raafs geklaag en gebrek aan eetlust afgedaan als aanstellerij, toegedicht aan zijn afkeer van overdaad.

‘Ik vermoed dat uw man een blindedarmontsteking heeft,’ zei de arts ten slotte. ‘Het lijkt me in elk geval verstandig naar een ziekenhuis te gaan.’Bij het woord ziekenhuis ging er een schok door haar heen. Ze was naast Raaf neergeknield, had hem over zijn gloeiende hoofd geaaid. Hij fluisterde dat het wel meeviel, dat ze naar huis moesten, naar Charlie. Vechtend tegen de tranen vroeg Anna de arts of ze genoeg tijd had om haar man mee te nemen naar Amsterdam. ‘Maastricht is zo ver, als hij hier moet blijven, ik weet niet hoe... we hebben een dochter van zeven, ze logeert vannacht bij een vriendinnetje.’Iemand had haar een glas water in handen gedrukt. De arts zei dat hij nergens voor in kon staan en ze dat zelf moesten beslissen. 

Anna geeft nog meer gas, tot de kilometerteller op honderdvijftig staat. Als ze zo door kan blijven rijden, is ze over anderhalf uur bij het amc. Ze worden verwacht, de arts was zo vriendelijk te bellen om hun komst aan te kondigen. Anna had Raaf op een loungebank te slapen gelegd en was in een taxi naar het hotel gesprongen. Binnen een halfuur was ze terug met hun spullen en de auto. Nu pas verbaast ze zich over haar daadkracht, zeker na het zware diner dat ze achter de kiezen heeft. In een klap zit ze rechtop, haar handen stevig om het stuur geklemd. Al die wijn! Hoeveel glazen heeft ze op, zeven, acht? Daar heeft ze helemaal niet aan gedacht toen ze achter het stuur ging zitten. Geen van de obers, die haar toch hadden volgetankt, heeft haar gewaarschuwd, en ook de arts zei er niets over. Was die eigenlijk nuchter geweest, hij oogde wel kalm, maar hij had er ook al een hele avond bij Beluga opzitten. Kon hij Raafs toestand nog wel goed inschatten, heeft hij bijvoorbeeld naar zijn hart geluisterd? Anna’s ogen schieten naar de achterbank, naar de bewegingloze hoop jassen waar Raaf onder ligt.

‘Raaf!’ roept ze over haar schouder. ‘Raaf, zeg eens wat!’

Bloody Mary

200 ml ijskoud tomatengroentesap (V8 is de lekkerste, anders Appelsientje)

½ limoen

1 tl Worchestersauce

½ tl selderijzout

1 tl Tabasco

½ tl zwarte peper

1 tl vers geraspte mierikswortel

1 borrelglaasje wodka

Meng alle ingrediënten behalve de wodka door elkaar. Laat minimaal een uur in de koelkast staan. Mix met wodka en serveer.
NB:
De meeste recepten voor Bloody Mary zijn met ijsblokjes, dit maakt de cocktail wat mij betreft te waterig. Daarom ijskoud sap gebruiken.