afl. 4 - Troost

‘In principe is de operatie goed gegaan,’ zegt de chirurg die Raaf zojuist geopereerd heeft door de telefoon. Anna verstart. In principe? Hoezo in principe? Haar ogen schieten naar Charlie, die op de bank televisie ligt te kijken.

‘De blindedarm is eruit,’ gaat de chirurg verder, ‘maar hij was toch heviger ontstoken dan we vermoedden, aan een kant zat al een lek. We zullen uw man dus voorlopig hier moeten houden. Hij ligt nu in de uitslaapkamer, wij zullen u weer bellen als hij wakker wordt.’

‘Dank u,’ stamelt Anna, en hangt op. Een paar tellen blijft ze ongelovig midden in de kamer staan. Voorlopig hier houden, een lek, Jezus, dit had ze niet verwacht.

Vannacht leek het allemaal nog mee te vallen. Raaf had bij aankomst in het AMC twee paracetamollen gekregen, en terwijl ze op het bloedonderzoek wachtten, knapte hij behoorlijk op. Tijdens de echo had hij zelfs wat liggen grappen over zijn buik, die bol stond als van een zwangere vrouw, en met een liefdevolle blik had hij de geboorte van Charlie in herinnering gebracht. Op de echo volgde een ct scan, waarmee de diagnose eindelijk gesteld kon worden. De dienstdoende arts was enigszins verbaasd over de uitslag, omdat Raaf er zo kalmpjes bij lag; de meeste mensen die dit hadden gilden het uit van de pijn. Daarom verwachtte hij geen complicaties, het was een eenvoudige procedure, niets om bezorgd over te zijn.

Had ze dan toch in Maastricht naar het ziekenhuis moeten gaan, hebben die uren in de auto het verschil gemaakt, zouden ze dat lek dan voor zijn geweest? Anna laat zich naast Charlie op de bank zakken.

‘Gaan we nou naar papa?’

‘Nee, schat, we moeten nog wachten.’

‘Zullen we koken kijken?’

Anna glimlacht. Sinds ze 24kitchen kunnen ontvangen, doen ze niets liever dan samen naar kookprogramma’s te kijken. Vooral de Italiaanse kok vindt Charlie hilarisch, en zodra Angélique Schmeinck in beeld verschijnt, zet ze een scheve mond op en begint ze haar na te doen. ‘Vandaag maak ik...’ roept ze dan, en giert het uit. Plotseling merkt Anna hoe moe ze is van alle gebeurtenissen en de doorwaakte nacht. Rillend kruipt ze tegen haar dochter aan, en terwijl er op het beeldscherm in een pan risotto wordt geroerd, valt ze eindelijk in slaap.

Troostende risotto & tomatensla

Benodigdheden:

(4 pers.)

300 gr risotto

50 gram kipfilet

1 ui

2 stengels bleekselderij

3 dadels

1 liter bouillon (kip)

½ fles witte wijn

handje verse dragon

100 gram parmezaanse kaas

Snij ui, bleekselderij, dadels en kipfilet fijn.

Bak de ui glazig. Voeg de rijst toe, bak even mee tot ook de rijstkorrels glazig zijn. Nu mag de wijn erbij. Aan de kook laten komen, dan vuur laag. Blijf roeren tot het vocht grotendeels is opgenomen. Voeg dan lepel voor lepel de bouillon toe, wacht iedere keer tot de rijst weer om vocht ‘vraagt’. Blijf roeren! Voeg met de laatste bouillon de kipfilet en de dadels toe. Even laten doorkoken. Wanneer de rijst gaar is (proeven!) mogen de parmezaanse kaas en dragon erbij.  Op smaak brengen met zout en peper. 

Geloof me, de combinatie van dadels en dragon is goddelijk!

Tomatensla

stuk of 6 mooie, rijpe tomaten

flinke hand gehakte, platte peterselie
1 sjalotje, fijn gesneden

3 el rode wijnazijn

6 el olijfolie

1 tl mosterd

1 tl suiker

peper

zout

Ontvel de tomaten (kruisje erin, dompelen in kokend water, velletje eraf trekken. Easy does it.) Snij de tomaten in plakken. Roer alle overige ingrediënten door elkaar.
Giet de dressing over de tomaten. Ze mogen zwemmen in de dressing.